1987 – 1990

Ondanks het stopzetten van de uitzendingen in het voorjaar van 1986 bleven de dj’s van Vrije Radio Belsele dromen van een eigen, legale radiozender. Daarom werd in 1987 met de hulp van enkele volwassenen een vzw opgericht. Die had je toen nodig om een zendvergunning aan te vragen. In 1989 kwam ook Jan Keymolen bij de VRB-vriendenkring. Hij hield net als de anderen van muziek en dus ook van radio. Om de aanvraag voor een zendvergunning niet in gevaar te brengen maar toch te kunnen uitzenden, werd Radio Decibel gelanceerd. Die zond illegaal uit vanop de zolder van het ouderlijke huis van Jan Keymolen in de Kouterstraat in Belsele. Er werd gekozen voor een zender met een laag vermogen, dus Radio Decibel was alleen in Belsele te beluisteren. Veel medewerkers van de originele Vrije Radio Belsele waren terug van de partij. Radio Decibel had snel opnieuw veel fans en de zolder in de Kouterstraat groeide uit tot een ontmoetingsruimte voor jongeren. En waar jongeren samenkomen, ontstaan al eens meningsverschillen. Dat leidde uiteindelijk tot een volgende verhuizing. Het verblijf van het radiostation bij Jan Keymolen was niet langer mogelijk.

Dit keer vonden de radiojongens onderdak in een huis van de toenmalige bakker Rooman in de Koutermolenstraat in Belsele. Het huis was niet in optimale staat en voor de elektriciteit deden ze een beroep op de buren, de toenmalige kruidenierswinkel Centra. Iedereen stak de handen uit de mouwen en in een mum van tijd was het huis opnieuw ‘bewoonbaar’. Een nieuwe locatie betekende ook een nieuwe naam: Radio Belsele. De dj’s vonden dat er toch een verwijzing naar het dorp moest zijn. De Belseelse radio was snel terug op kruissnelheid en het aantal luisteraars groeide gestaag, maar de dj’s vergaten dat ze nog altijd illegaal uitzonden. Dat was ook de ‘concurrenten’ in het Waasland niet ontgaan, met in 1990 het gekende gevolg: een nieuwe inbeslagname… Toch kwamen er in dat jaar ook hoopgevende berichten uit ‘Brussel’: Vrije Radio Belsele zou wel degelijk kans maken op een zendvergunning…

Tekst : Lieven De Maertelaere