1991 – 1995

Na de inbeslagname van de zendapparatuur in 1990 zetten de Belseelse dj’s alles op alles om een officiële zendvergunning te bekomen voor Vrije Radio Belsele. Niets was de ploeg te veel. Daar hoorden zelfs uitstapjes naar Brussel bij om de documenten van de ene naar de andere overheidsdienst te brengen. Zo waren ze er zeker van dat geen enkel document verloren ging. Vier jaar na het verschijnen van de statuten van de vzw in het Staatsblad was het eindelijk zover. Op 28 december 1990 ondertekende de toenmalige minister van Cultuur Patrick Dewael de documenten. Vrije Radio Belsele kreeg de toelating om elke week uit te zenden van woensdag 12u tot zaterdag 24u en dat via de frequentie 107.9 FM. Die frequentie was oorspronkelijk volledig toegewezen aan Radio Solymar uit Sint-Niklaas. Die radio moest dus de helft van de uitzendtijd afstaan aan VRB en dat viel niet in goede aarde. Radio Solymar vocht de beslissing met alle mogelijke middelen aan, maar -met alle respect voor de toenmalige collega’s- de minister bleef bij zijn standpunt dat VRB mocht uitzenden.

Om de radio opnieuw op te starten was geld nodig, veel geld. De Belseelse handelaars geloofden nog altijd in het project en dat leidde tot een lening bij het plaatselijke BAC-kantoor. Voor een lening is natuurlijk een borg nodig en die kwam er in de vorm van kasbons die werden aangekocht door onder meer de ouders van de medewerkers, handelaars en andere sympathisanten. De voorzitter van de vzw, Kris Boelens, stelde ook een uitzendlocatie ter beschikking: een voormalige herberg in de Kleemstraat. De medewerkers begonnen meteen met de verbouwingswerken en vrij snel werd een uitzendklare studio opgebouwd. De antennemast werd afgebroken in een tuin te Sint-Niklaas en terug opgebouwd in de Kleemstraat.

In juli 1990 was het dan eindelijk zover: Vrije Radio Belsele ging officieel als legale lokale radio van start. We organiseerden meteen een opendeurweekend om de band met de Belseelse bevolking aan te halen. VRB was meteen heel populair in en rond Belsele, op de radio maar ook op de dansvloer. De discobar was geregeld dubbel geboekt op één avond. Naast de dj’s hadden ze dan ook een koerier. Die bracht de singles van de ene fuifzaal naar de andere. VRB organiseerde ook zelf fuiven, de meest spectaculaire was de zogenaamde ‘videofuif’ in De Klavers in Belsele. Ze toonden dan meteen ook de videoclips van de VRB-hits op een groot scherm op een podium. De fuif was zo’n groot succes dat de politie om 1 uur ’s nachts de fuif stopzette omdat door de grote drukte de veiligheid niet meer kon worden gegarandeerd.

Het waren gouden jaren voor Vrije Radio Belsele. Zo goed als alle uitzenduren waren gevuld met rechtstreeks gepresenteerde programma’s en ook de handelaars waren enthousiast en boekten veel reclamecampagnes op de radio. Een deel van de medewerkers was er dan ook van overtuigd dat er nog meer uit VRB kon gehaald worden, maar dan hadden ze een groter zendgebied nodig en dat zou dan leiden tot meer inkomsten uit reclame. In 1994 werd dan ook beslist om Vrije Radio Belsele te verhuizen naar Sint-Niklaas, naar het voormalige gebouw van de Nationale Bank in de Prins Albertstraat. Een foute keuze bleek achteraf. Veel medewerkers zagen de verplaatsingen naar Sint-Niklaas na verloop van tijd niet meer zitten en gaven er de brui aan. In 1995 schakelde VRB dan ook over op non-stopmuziekprogramma’s en ook de inkomsten uit reclame verminderden fors. VRB kreeg het almaar moeilijker om te overleven. Het bestuur van de vzw kon dan ook niet anders dan een drastische beslissing te nemen. De vzw droeg de zendvergunning over aan Pierre Cant, de eigenaar van de toenmalige Radio 77. Ook met Radio Solymar ging het ondertussen niet meer zo heel goed en Pierre Cant kon ook het bestuur van Radio Solymar overtuigen om de zendvergunning over te dragen. De fusie leidde in 1996 tot Goldies Radio. Dat radiostation zendt nu nog altijd uit via de toenmalige frequentie van VRB.

De jaren verstreken en veel medewerkers van VRB waren ook echte vrienden en hielden contact. Tijdens die ontmoetingen werd uiteraard over radio gepraat. Kwam daarbij dat ook de Vlaamse Regulator voor de Media de mogelijkheid bood aan zogenaamde evenementenradio’s om legaal uit te zenden. Het duurde niet lang vooraleer opnieuw wilde plannen werden gesmeed, onder impuls van dj Geert De Fré. De dj’s van toen namen contact op met de plaatselijke verenigingen, handelaars en politici en in 2010 was de eerste uitzendweek (inclusief allerhande evenementen) tijdens de zomerkermis een feit…

Tekst : Lieven De Maertelaere